Yaşamaktan çok keyif aldığım Mersin’den İstanbul’a ve Koç Üniversitesi’ne gelmek, küçük kayığımla okyanusa açılmak gibi bir şeydi benim için. İster istemez tereddüt etmiş ve kaygılanmıştım. Bu yolda yalnız olmadığımı hissettiren başta bağışçım Amerikan Hastanesi ve Anadolu Bursiyerleri Programı sayesinde kayığımı koca bir tekne haline getirebildim. Bursiyer adayı arkadaşlarıma programa mutlaka başvurmalarını öneririm çünkü hepimizin birbirimize ihtiyacı var.