Küçük bir yaşta babamı, dolayısıyla eğitimimi sürdürmemi sağlayacak maddi olanağımı kaybettim. Annem, beni okutmak için bir terzi dükkânı açtı ve kadınların hareket esnekliğinin çoğunlukla mutfaktan salona olduğu toplumumuzda açtığı bu dükkânı kapatmak zorunda kaldı. Dükkânın gelir giderlerini hesaplarken en büyük hayalim avukat olmaktı. Tam o sırada Darüşşafaka’yla tanıştım. Annem için çok zor oldu beni yatılı okula göndermek. Orada ilk defa fırsat eşitliğine ve adalete inandım, tiyatroyla haşır neşir oldum. Artık üretime hiç ara vermeyeceğim bir hayat hayal ediyordum. Bir gün İtalya’ya tatile gitmek, yeni hayalim olmuştu. Üniversite sınavı için elimden geleni yaptım ancak beklediğim sonucu alamadım. Tam o sırada Anadolu Bursiyerleri Programı’yla şans yüzüme güldü. Beş yıldır Tiyatro Kulübü’nde oyun çıkarıyoruz. Çektiğim kısa filmle Londra’da staj yapmak için kabul aldım. Erasmus’la Amsterdam’da bir dönem okudum. Interrail’la Avrupa’yı dolaşıp İtalya hayalimi gerçekleştirdim. Beni destekleyen bağışçım, ailem gibi oldu, bunlar için Doğan Holding’e teşekkür ederim. Pek çok gencin fırsat eşitliğine ve adalete inancını yeniden yeşertmek dileğiyle…